Недела
9. јуни
1. ДЛАБОЧИНА НА ЉУБОВТА – ГОЛЕМ ПОКАЗАТЕЛ
а. Како гревот ја изопачил длабочината на нашата љубов? Создавање 3:12.
„Љубовта, благодарноста и преданоста кон Творецот сето тоа било потиснато од љубовта (на Адам) кон Ева. Таа била дел на неговото битие и не можел да ја поднесе мислата да се раздели (откако таа јадела од забранетото овошје) од неа… Решил да ја дели нејзината судбина; ако таа мора да умре, ќе умре и тој со неа…
…(Подоцна пред Бога) Адам не можел својот грев ниту да го побие ниту да го оправда. Меѓутоа, наместо да покаже дека се кае, се обидел вината да ја префрли врз својата жена, а со тоа и врз Бога“. – Патријарси и пророци, 56,58.
б. Кој е најлесниот начин на кој можам да проверам дали сум вистински христијанин? 1 Јованово 2:9; 4:20; Јован 13:35.
„Синоќа сонував дека мало друштво се собрало да одржи верски состанок. Имаше еден кој влезе и седна во темен агол, каде што немаше да привлече големо внимание. Немаше дух на слобода. Господовиот Дух беше потиснат. Беа дадени неколку забелешки... Стана очигледно дека нема љубов кон Исус во срцата на оние кои тврдеа дека веруваат во вистината и дека, како сигурен резултат, има отсуство на Христовиот Дух... Заедничкото собрание не беше освежувачко за никого.
Кога средбата требаше да заврши, странецот стана и со глас полн со тага и солзи им кажа дека имаат голем недостаток во нивните душа и во нивните искуства на љубовта кон Исус“. – This Day With God, p. 157.
Понеделник
10. јуни
2. РАЗБИРАЊЕ НА НАЧЕЛОТО НА ЉУБОВТА
а. На кое начело се заснова концептот на љубов во овој свет? Лука 6:32-34.
б. На кое начело се заснова вистинската, божествена љубов? Матеј 5:44,45; Јован 15:13; 1 Јованово 4:7-11.
„Љубовта е повеќе од поттик, емоција. Тоа е живо, активно и ефективно начело. Таа не се води од чувства, туку од волјата. Во него е содржана цврстата решителност на покорениот и омекнат ум, цврсто потпирајќи се за силата на Бесконечното, велејќи: ’Ќе ти служам дури до смрт’“. – The Signs of the Times, June 20, 1900.
„Кога сите што го бараат Божјото царство и неговата праведност би биле секогаш подготвени да ги извршуваат Христовите дела, колку многу полесен би бил патот до небото! Божјите благослови ќе течат во душата, а пофалбите на Господ постојано ќе бидат на твоите усни. Тогаш ќе му служиш на Господ од начело. Можеби вашите чувства не се секогаш радосни; понекогаш облаците ќе го покријат хоризонтот на вашето искуство; но надежта на христијанинот не почива на нестабилниот темел на чувствата. Оние кои постапуваат според начелото ќе ја видат славата Божја зад сенките и ќе почиваат на сигурното ветување. Тие нема да бидат спречени да му оддаваат чест на Бога, колку и да изгледа мрачен патот. Неволјата и искушението само ќе им дадат можност да ја покажат искреноста на својата вера и љубов“. – The Review and Herald, October 20, 1910.
в. Ако ние, кои сме крстени, сè уште ни е тешко да простиме, да попуштиме и да покажеме љубов и трпение, што ни недостасува? Римјаните 8:7-10; 1 Јованово 4:8.
„Вистинското посветување ги обединува верниците со Христа и еден кон друг во нежни врски на сочувство. Ова соединување предизвикува богати потоци на љубовта слична на Христовата љубов постојано да се слеваат во срцето, кои повторно течат во љубов еден кон друг.
Суштинските особини што треба да ги поседуваме сите се оние што ја означуваат полнотата на Христовиот карактер - Неговата љубов...
Најголема и најфатална измама е да се мисли дека човек може да верува и да се надева на вечен живот, без да ја има љубовта слична на Христовата љубов кон своите браќа“. – The SDA Bible Commentary [E. G. White Comments], vol. 5, p. 1141.
Вторник
11. јуни
3. НАЧЕЛО КОЕ ТРЕБА ДА СЕ НАУЧИ
а. Кое свето начело нè поттикнува Петар да го научиме и да го применуваме во секојдневниот живот? 1 Петрово 4:8 (прв дел); 1:22.
б. Во која смисла љубовта ќе „покрие мноштво гревови“? 1 Петрово 4:8 (последен дел). Споредете со Изреки 17:9; Јаков 5:19,20.
„Ако мислиш дека брат ти те повредил, оди кај него во дух на нежност и љубов и тогаш можеби ќе дојдеш до разбирање и помирување. Кога се справувате со заблудените, секогаш мора да го имате на ум фактот дека имате работа со Христос во личноста на Неговите светии. Оди кај својот брат, за кого мислиш дека згрешил, и со љубов разговарај со него насамо; ако успееш да го решиш проблемот, си успеал да го придобиеш својот брат без да ги разоткриеш неговите слабости; твоето помирување од перспектива на другите ќе биде покривање на мноштво гревови. Другите нема да мораат да дознаат за вашиот проблем, нема да бидат во ситуација да мора сомнително да го следат секој чекор на тој за кого сметаш дека е во заблуда и погрешно ги толкуваат неговите мотиви“. – The Re¬view and Herald, February 24, 1891.
„Писмото јасно учи дека со оној кој погреши треба да се постапува со трпеливост и со големо внимание. Со правилно постапување, дури и срце кое изгледа закоравено и нескршливо може да се придобие кон Христос. Христовата љубов покрива мноштво гревови. Неговата милост никогаш не води до откривање на туѓите грешки, освен ако тоа не е неопходно заради позитивен исход“. – Counsels to Parents, Teachers, and Students, p. 267.
„’Пред сè’, пишува апостолот, ’имајте постојана љубов меѓу себе’ (1 Петрово 4:8). Не слушајте разни извештаи за некој брат или сестра. Бидете многу внимателни како примате тужба против вашиот ближен. Прашајте го оној што го изнесува обвинението дали ја послушал Божјата реч во врска со ова прашање. Христос ни оставил јасен пример во поглед на тоа што треба да се направи. Оди кај својот брат и кажи му ги грешките насамо. Не барајте изговори за тоа, велејќи: ’Нема лична навреда меѓу мене и обвинетиот.’ Правилата дадени од Христос се толку јасни што овој изговор не е валиден.
Без разлика дали постои лична навреда помеѓу вас и обвинетиот или не, Христовиот налог е ист. На твојот брат му треба помош. Кажете му нему, не на некој друг, дека се шират разни извештаи за него. Дајте му можност да објасни“. – In Heavenly Places, p. 292.
Среда
12. јуни
4. ГЛАВЕН ПЛОД НА ЉУБОВТА
а. На која карактерна особина посочува Петар како добар знак дека Божјата љубов престојува во срцето? 1 Петрово 4:9.
б. Зошто гостопримството е суштински важна христијанска доблест? Евреите 13:2; Римјаните 12:13.
„Дури и нашиот народ не ги користи приликите кои му се пружаат за да ја покажат својата гостољубивост и не гледа на таа особина како што би требало како на предност и благослов. Премалку има меѓусебна дружељубивост, премалку волја зад семејната трпеза да се примат уште двајца или тројца, без срам или парада. Некои се изговараат дека ’тоа е многу незгодно’…
Бог е незадоволен од себичните интереси кои толку често се манифестираат ’за мене и моето семејство’. Секое семејство кое е задоено со овој дух треба да се преобрати преку чистите начела за кои ни дава пример Христовиот живот. Оние кои се затвораат во себе и не сакаат на другите да им укажат гостопримство, губат многу благослови“. – 6 Сведоштво, 343,344.
„Познавам луѓе кои тврдат дека ја исповедаат вистината, но чиишто срца се толку затворени од самољубието и себичноста… Тие целиот свој живот мислеле и живееле само за себе. Да се жртвуваш за добро на другите, да се лишуваш од нешто од што другите би имале корист, тоа кај нив воопшто не доаѓа во предвид… Нивен идол е сопственото „јас”. Скапоцени седмици, месеци и години преминуваат во вечноста, а на небото на нив не се запишува ниту едно добро дело, никаква жртва за добро на другите; ниту пак за нахранување на гладните, облекување на голите, ниту за примање на странецот“. – 2 Сведоштво, 26.
в. Какво плитко, лажно „гостопримство“ практикуваат многу христијански семејства? Јов 1:4; 2 Царевите 20:13-15.
„Да се вршат за гостите такви подготовки кои бараат време кое со право Му припаѓа на Господа, значи да се откажуваме од Христа… Копнежот за истакнување во угостувањето на посетителот донесува непотребни грижи и товари. Домаќинките работат прекумерно за да подготват што побогата трпеза, гостите прекумерно јадат затоа што се подготвени многу јадења и како последица на тоа, на една страна се јавуваат болести и неволји од премореност, а на друга од прејадување. Овие богати гозби се товар и причинуваат штета“. – 6 Сведоштво, 343.
Четврток
13. јуни
5. ВИСТИНСКА ХРИСТИЈАНСКА СЛУЖБА
а. Наведете еден аспект за тоа како љубовта се манифестира во животот на вистинскиот христијанин. 1 Петрово 4:10.
„Бог на секој човек му одредил работа во согласност со неговите способности. Преку воспитување и практична работа, луѓето ќе се оспособат да се снајдат во секоја прилика. Потребно е мудро да се планира за секој да биде поставен на одредено место и да може да добие искуства кои ќе го направат подобен да сноси одговорности“. – 9 Сведоштво, 221,222.
„Младите особено треба да чувствуваат потреба да ги развијат своите умни способности и да ја искористат секоја прилика да станат мудри за да можат достојно да му служат на Оној кој го дал Својот скапоцен живот за нив... Секој нека ги искористи сите можности што му ги дава Божјата промисла за што повеќе да се збогати со библиско знаење и наука.
Секој талент што им е даден на луѓето треба да се искористи за да се зголеми неговата вредност и сѐ што ќе умножиме мора да му се врати на Бога. Ако ви недостасуваат манири во однесувањето, гласовни способности или образование, не мора засекогаш да останете во таа состојба. Мора постојано да се трудите да постигнете повисок стандард и во образованието и во религиозното искуство... Бог не ни отвора пат во кој некој ќе има изговор за вршење неквалитетна работа; а сепак оние кои работат во Неговото дело често прават токму такви дела, но тие не се прифатливи за Него“. – Fundamentals of Christian Education, pp. 213–215.
б. Која треба да биде единствената цел на целата наша служба? 1 Петрово 4:11; Колосјаните 3:23.
Петок
14. јуни
ЛИЧЕН ПРЕГЛЕД НА ПРАШАЊАТА
1. Која е разликата помеѓу божествената љубов и световната „љубов“?
2. Кое начело е темелот на христијанската љубов?
3. Како можам да негувам поблагородни навики на гостопримство?
4. Какви видови на христијанска служба би било добро да развијам?
5. Како можам да се уверам дека мојата работа е за Бога, а не невнимателна и невешта?