Zondag
2 juli
1. Een voorzegging van de komende gebeurtenissen
A. Welke voorzegging deed de Zoon des mensen over de tempel, die in Zijn tijd bestond, een gebeurtenis die de discipelen niet konden doorgronden? Matthéüs 24 :1-2.
“Wat moeten de onuitgesproken gedachten van die Verworpene zijn geweest, toen Zijn aandacht op de schoonheid van de tempel werd gevestigd! Het schouwspel dat voor Hem lag, was inderdaad prachtig, maar Hij zei bedroefd: Ik zie het alles. De gebouwen zijn inderdaad schitterend. U wijst erop, dat deze muren schijnbaar niet te verwoesten zijn; maar luistert naar Mijn woorden: De dag zal komen waarop ‘geen steen op de andere zal worden gelaten, die niet zal worden weggebroken’.” –De Wens der Eeuwen, blz. 548.
B. Welke vragen boeiden de discipelen en hoe werd dit vermengd met de profetieën van Christus met betrekking tot het einde van de wereld? Matthéüs 24:3.
“Volgens de discipelen zou de verwoesting van Jeruzalem samenvallen met de gebeurtenissen rond Christus’ persoonlijke komst met macht en heerlijkheid om de troon van een wereldrijk te bestijgen, de onboetvaardige Joden te bestraffen en het volk van het Romeinse juk te bevrijden. Jezus had hun gezegd, dat Hij zou terugkomen. Bij de vermelding van de oordelen, die over Jeruzalem zouden komen, werden hun gedachten dan ook opnieuw bij die wederkomst bepaald.” –De Grote Strijd, blz. 22.
Maandag
3 juli
2. De Profetie vervuld na Christus’ hemelvaart
A. Aan welke waarschuwing moeten wij aandacht geven van de geestelijke gevolgen en het lot van de tempel in het jaar 70, zoals Jezus geprofeteerd had? Jesaja 30:12-13.
“De blinde halsstarrigheid van de Joodse leiders en de afgrijselijke misdaden, die waren gepleegd in de belegerde stad, wekten de afschuw en verontwaardiging van de Romeinen op … In hun woede wierpen de soldaten brandend hout in de vertrekken, die grensden aan de tempel en doodden velen, die daar een schuilplaats hadden gevonden, met het zwaard. Het bloed stroomde als water langs de tempeltrappen. Duizenden en nogmaals duizenden Joden kwamen om. Boven het krijgsgewoel hoorde men stemmen, die riepen: “Ikabod”, de heerlijkheid is niet meer.” –De Grote Strijd, blz. 30.
“Zowel de stad als de tempel werden met de grond gelijk gemaakt en de grond, waar de tempel had gestaan, werd als een akker ‘omgeploegd’.” –De Grote Strijd, blz. 32.
B. Noem enige interessante punten, die wij kunnen halen uit, hoe alleen zij, die acht sloegen op de woorden van Jezus, werden gespaard? Lukas 21:20-22; Psalm 27:5.
“Zeven jaar lang bleef een man op en neer lopen in de straten van Jeruzalem en kondigde het onheil aan, dat Jeruzalem zou treffen… Deze vreemde man werd gevangengenomen en gegeseld, maar geen klacht kwam over zijn lippen. Op beledigingen en verwijten antwoordde hij slechts: ”Wee, wee over Jeruzalem! Wee, wee over zijn inwoners!” Zijn waarschuwende roepstem zweeg pas, toen hij omkwam bij het beleg, dat hij had voorspeld.
Geen enkele christen werd bij de verwoesting van Jeruzalem gedood. Christus had Zijn discipelen gewaarschuwd en allen, die Zijn woorden geloofden, keken uit naar het beloofde teken. (Lukas 21:20-22).” –De Grote Strijd, blz. 27-28.
“(Zie Lukas 21:20-22). Deze waarschuwing werd gegeven, opdat men er veertig jaar later, bij de verwoesting van Jeruzalem, acht op zou slaan…
‘Bidt, dat uw vlucht niet in de winter valle en niet op een Sabbat’, zei Christus (Matthéüs 24:20)… Veertig jaar na Zijn kruisiging zou hij nog steeds worden geheiligd (de Sabbat). Veertig jaar lang moesten de discipelen bidden, dat hun vlucht niet op een Sabbat zou vallen.” –De Wens der Eeuwen, blz. 550-551.
Dinsdag
4 juli
3. Een profetische periode: de donkere eeuwen
A. Wat zou er uiteindelijk komen over de gelovigen na de verwoesting van Jeruzalem in 70 na Christus? Matthéüs 24:21-22.
“Van de verwoesting van Jeruzalem ging Christus snel over op een grotere gebeurtenis, de laatste schakel in de keten van de geschiedenis der aarde: de komst van de Zoon van God in majesteit en heerlijkheid. Tussen deze twee gebeurtenissen zag Christus lange eeuwen van duisternis, eeuwen die voor Zijn gemeente werden aangeduid door bloed en tranen en zielenstrijd.” –De Wens der Eeuwen, blz. 551.
B. Hoe werd deze zelfde historische periode van verdrukking beschreven in het boek Openbaring? Openbaring 11:2-3; 13:5.
C. Welke schriftuurlijke leidraad over profetische tijd helpt ons te begrijpen, hoe de werkelijke lengte van deze periode te berekenen, in gedachten houdend de profetische berekening dat een maand 30 dagen is en 360 dagen per jaar? Numeri 14:34; Ezechiël 4:6.
“De onderdrukking van de Schrift onder de heerschappij van Rome, de vreselijke gevolgen van die onderdrukking en de uiteindelijke blijdschap van het woord van God worden levendig beschreven door de profetische pen. Johannes, verbannen op het eenzame Patmos, kreeg een gezicht over de 1260 jaren, waarin de pauselijke macht werd toegestaan om Gods Woord te vertreden.” –The Spirit of Prophecy 4, blz. 188.
“De tweeënveertig maanden komen overeen met ‘een tijd en tijden en een halve tijd’, drie-en-een-half jaar, of de 1260 dagen van Daniël 7: de tijd waarin het pausdom Gods volk zou verdrukken. In de vorige hoofdstukken hebben we al aangetoond dat deze periode begon met de opperheerschappij van de paus in 538 na Chr. En eindigde in 1798. In dat jaar werd de paus door het Franse leger gevangengenomen, ontving het pausdom ‘de dodelijke wonde’ en ging de profetie ‘Indien iemand in gevangenschap voert, dan gaat hij in gevangenschap’ (Openbaring 13:10) in vervulling.” –De Grote Strijd blz. 409.
Woensdag
5 juli
4. Drie gebeurtenissen als mijlpalen
A. Vlak voor het einde van de 1260 jaar profetische-periode (omdat de daadwerkelijke vervolging werd ‘verkort’), welke tekenen in de natuur toonden toen aan, dat de wederkomst van Jezus spoedig zou gebeuren? Matthéüs 24:29-30; Markus 13:24-26; Openbaring 6:12-13.
B. Door deze voorzeggingen een voor een te onderzoeken: Wat gebeurde er eerst volgens de beschrijving van de Inspiratie en de geschiedenis? Openbaring 6:12.
“Zoals de profetie had voorzegd, deed zich in 1755 de ergste aardbeving voor, die tot op dat ogenblik was voorgekomen. Hoewel deze aardbeving bekend staat als ‘de aardbeving van Lissabon’, werd ook een groot deel van Europa, Afrika en Amerika getroffen. De schok werd gevoeld in Groenland, de West-Indische eilanden, op het eiland Madeira, in Noorwegen en Zweden, Groot-Brittannië en Ierland: een oppervlakte van meer dan viermiljoen vierkante mijl.” –De Grote Strijd, blz. 286.
C. Hoe werd de profetie van de zon en de maan vervuld? Markus 13:24.
“De 1260 profetische dagen of evenveel kalenderjaren eindigden in 1798. De vervolgingen waren 25 jaar eerder zo goed als afgelopen. Christus had gezegd, dat de zon na deze verdrukking zou worden verduisterd.” –De Grote Strijd, blz. 287.
“19 mei 1780 is de geschiedenis ingegaan als ‘de donkere dag’. Sinds de tijd van Mozes is er geen verduistering geweest, die zó dicht was, zo’n groot gebied besloeg en zó lang heeft geduurd. De beschrijving van deze gebeurtenis door ooggetuigen is slechts een echo van de woorden: ‘De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en geduchte dag des Heren komt’ (Joël 2:31).” –De Grote Strijd, blz. 290.
D. Hoe werd de profetie van de sterren vervuld? Markus 13:25; Openbaring 6:13.
“(Zie Openbaring 6:13). Deze profetie werd op indrukwekkende wijze vervuld door de grote sterrenregen van 13 november 1833, De grootste en mooiste in de geschiedenis.” –De Grote Strijd, blz. 312.
Donderdag
6 Juli
5. Voorzien om indruk te maken
A. Noem enige andere tekenen van Christus’ spoedige wederkomst naast de drie grote gebeurtenissen in de natuur, en leg uit, hoe zij zich steeds vlugger vervullen. Matthéüs 24:6-12; Markus 13:7-9; Lukas 21:9-11, 25-27.
B. Wat moeten wij beseffen bij het zien van deze tekenen? Lukas 17:26; Jeremia 8:11-12.
“Calamiteiten, aardbevingen, overstromingen, rampen op het land en door de zee zullen toenemen. God bekijkt de wereld nu, net zoals in de tijd van Noach. Hij zendt Zijn boodschap aan de mensen nu, zoals hij deze zond in de tijd van Noach. In deze tijd van de wereld is er een herhaling van de goddeloosheid van de wereld voor de zondvloed.” –The Advocate, 1 december 1900.
C. Waarom kunnen wij worden bemoedigd door de profetieën, die al vervuld zijn? 1 Samuël 12:16; 1 Petrus 2:9.
“De gelovigen, die de Advent waarheid aannamen, beseften, dat ze tot inkeer moesten komen en zich voor God moesten verootmoedigen. Velen hadden lang getwijfeld tussen Christus en de wereld. Het drong tot hen door, dat ze nu moesten kiezen. De dingen van eeuwige waarde werden buitengewoon belangrijk. De hemel kwam dichterbij en ze zagen in, dat ze schuldig waren tegenover God… De christenen werden tot een nieuw geestelijk leven opgewekt. Ze merkten, dat de tijd kort was en dat ze de anderen zo vlug mogelijk moesten waarschuwen.” –De Grote Strijd, blz. 318.
Vrijdag
7 juli
Terugblik
1. Waarom stond God toe in 70 na Chr., dat de prachtige tempel vernietigd werd?
2. Waarom verkondigde de eenzame man de wee over Jeruzalem, dat deze niet gespaard zou worden?
3. Hoe weten wij, dat een dag in profetische tijd vaak gelijk staat aan een jaar?
4. Noem de data van de drie grote tekenen als mijlpalen van Christus’ spoedige wederkomst?
5. Welke invloed moet het zien van de vervulling van de tekenen op mij hebben?