ZONDAG
1 juni
1. REHABEAM
A. Wat vroeg het volk aan de zoon van Salomo, Rehabeam, toen hij koning werd, en wat zei hij tegen hen? 2 Kronieken 10:3-5.
B. Hoe verschilde de raad van Rehabeams metgezellen van de raad van degenen met meer ervaring? Welke raad volgde hij op? 2 Kronieken 10:6-14.
“Gestreeld door het vooruitzicht oppergezag uit te oefenen besloot Rehabeam de raad van zijn oude raadslieden in de wind te slaan en de jongeren tot zijn raadslieden te maken.” –Profeten en Koningen, blz. 57.
“Tijdens de bijeenkomst in Sichem, aan het begin van zijn regeerperiode, zou Rehabeam beter een weg gevolgd kunnen hebben, die zou hebben geïnspireerd om vertrouwen in zijn vermogen te hebben om aan het hoofd van de natie te staan. Als hij een bereidheid had getoond om steeds het welzijn van zijn onderdanen op het oog te hebben, zou het volk hem hebben aanvaard als een wijs heerser. Maar in dit uur van kansen faalde hij om rekening te houden met de wet van oorzaak en gevolg, en verzwakte zo zijn invloed voor altijd over een groot deel van het volk.” -The Review and Herald, 3 juli 1913.
MAANDAG
2 juni
2. EEN ONVERSTANDIGE BESLISSING
A. Hoe zou u het karakter van Rehabeam beschrijven op basis van zijn beslissing?
“Hoewel Salomo had verlangd de geest van Rehabeam, de aangewezen opvolger van de troon, voor te bereiden op de crisis, die door Gods profeet was voorzegd, had hij geen krachtige invloed ten goede kunnen uitoefenen op de geest van zijn zoon, wiens oefenen in zijn jeugd zo schromelijk was verwaarloosd… Bij tijden trachtte hij God te dienen, en had dan een zekere mate van voorspoed; maar hij was niet standvastig, en gaf ten slotte toe aan kwade invloeden, waaraan hij sinds zijn kinderjaren was blootgesteld.” -Profeten en Koningen, blz. 56-57.
B. Hoe reageerde het volk op de onvermurwbare houding van de dwaze koning? 2 Kronieken 10:16.
“Als Rehabeam en zijn onervaren raadslieden Gods wil aangaande Israël hadden gekend, zouden zij hebben geluisterd naar het verzoek van het volk om een verandering in de regering. Maar in dit uur van kansen tijdens de bijeenkomst te Sichem faalden ze om rekening te houden met de wet van oorzaak en gevolg, en verzwakten zo hun invloed voor altijd over een groot deel van het volk. Hun duidelijk voornemen de druk, die tijdens de regering van Salomo was opgelegd, te handhaven, zelfs zwaarder te maken, was in lijnrechte tegenspraak met Gods plan voor Israël, en gaf het volk ruimschoots gelegenheid te twijfelen aan de oprechtheid van hun bedoelingen. Door deze onverstandige en ongevoelige poging om macht uit te oefenen openbaarden de koning en zijn raadgevers de hoogmoed van positie en gezag…
Onder de stammen waren velen, die in opstand waren gekomen tegen de verdrukking onder Salomo's bestuur, en dezen meenden, dat ze niet anders konden doen dan in opstand te komen tegen het huis van David.” –Profeten en Koningen, blz. 57-59.
C. Hoe probeerde Rehabeam de situatie te verhelpen, toen hij zijn fout inzag? Wat was het antwoord van het volk? 1 Koningen 12:18.
DINSDAG
3 juni
3. EEN SPLITSING VINDT PLAATS
A. Toen Rehabeam zag, dat alleen de stammen van Juda en Benjamin hem trouw bleven en dat de andere tien stammen in opstand kwamen, hoe was hij toen bereid om te handelen? 2 Kronieken 11:1.
B. Wat sprak de Heer door een profeet tot Rehabeam om hem te sparen voor het maken van een andere fout, erger dan de eerste? 2 Kronieken 11:2-4.
“Drie jaar lang trachtte Rehabeam te profiteren van zijn teleurstellende ervaring aan het begin van zijn regering; en in dit streven had hij succes; ‘Hij bouwde in Juda vestingsteden… Hij versterkte de vestingen, en zond er bevelhebbers heen, en voorraden van levensmiddelen, olie en wijn’. Hij zorgde ervoor deze steden buitengewoon sterk te maken (2 Kronieken 11:6, 11-12). Maar het geheim van Juda’s voorspoed in de eerste jaren van Rehabeams regering lag niet in deze maatregelen. Het was, omdat ze God als Heerser erkenden, wat hun voordeel bracht.” –Profeten en Koningen, blz. 59-60.
C. Wat deed Rehabeam uiteindelijk, dat resulteerde in het falen van Israël om een licht voor de wereld te zijn? 2 Kronieken 12:1.
“Van nature was hij koppig, vol zelfvertrouwen, eigenwillig en geneigd tot de afgodendienst, maar als hij volkomen zijn vertrouwen had gesteld in God, zou hij een sterk karakter, vast geloof en onderdanigheid aan Gods geboden hebben ontwikkeld. Met verloop van tijd stelde de koning zijn vertrouwen echter in zijn macht en in de vestingen, die hij versterkt had. Geleidelijk gaf hij toe aan zijn natuurlijke zwakheden, tot hij geheel de kant van de afgoden koos. ‘Toen Rehabeam zijn koninklijke macht stevig gevestigd had en sterk geworden was, verliet hij de wet des Heren, en geheel Israël met hem’ (2 Kronieken 12:1).
Hoe treurig, vol betekenis klinken de woorden: ‘En geheel Israël met hem!’ Het volk, door God verkoren om een licht te zijn voor de omliggende volken, wendde zich af van de Bron van hun kracht, om aan de volken om hen heen gelijkvormig te worden.” –Profeten en Koningen, blz. 60.
WOENSDAG
4 juni
4. JEROBEAM
A. Nadat Jerobeam, de mededingende koning, geplaatst was op de troon door de tien opstandige stammen, voor wat was hij toen zeer bevreesd en wat deed hij? 1 Koningen 12:26-29.
“Zijn (Jerobeams) grootste angst was, dat in de toekomst de harten van zijn onderdanen gewonnen zouden worden door de vorst, die op de troon van David zat. Hij meende, dat wanneer de tien stammen de oude Davidsstad, waar de tempeldiensten nog gehouden werden als in de dagen van Salomo, dikwijls zouden bezoeken, velen ertoe zouden komen hun trouw met de regering in Jeruzalem te vernieuwen. Hij (Jerobeam) beraadslaagde met zijn raadslieden en besloot door één stoutmoedige zet de mogelijkheid voor een opstand tot het uiterste te beperken. Hij zou dit doen door binnen de grenzen van zijn rijk twee plaatsen van aanbidding te scheppen, één in Bethel en de ander in Dan. Naar deze plaatsen zouden de tien stammen worden uitgenodigd samen te komen om God te aanbidden, in plaats van in Jeruzalem.” –Profeten en Koningen, blz. 64.
B. Wat deed Jerobeam behalve het oprichten van twee afgodische plaatsen van aanbidding? 1 Koningen 12:31-32.
C. Hoe hield God hem tegen en bestrafte Hij de uitdagende houding van Jerobeam? 1 Koningen 13:1-6.
“Hij (de Heer) verlustigt zich in het redden van zondaars. ‘Zo waar ik leef, luidt het woord van de Here Here, Ik heb geen behagen in de dood van de goddeloze…’ (Ezechiël 33:11). Door waarschuwingen en smeekbeden roept Hij de afgedwaalden om een eind te maken aan hun boosheid, zich tot Hem te wenden en te leven. Hij geeft de door Hem gekozen boodschappers vrijmoedigheid, zodat zij, die hen horen, vrezen en tot bekering komen. Hoe onbevreesd bestrafte de man Gods de koning! En deze duidelijkheid was noodzakelijk; op geen enkele andere wijze kon het bestaande kwaad worden bestraft. De Here gaf Zijn dienstknecht vrijmoedigheid, opdat een blijvende indruk gemaakt zou worden op hen, die het hoorden.” –Profeten en Koningen, blz. 66.
DONDERDAG
5 juni
5. HET GEVAAR VAN EEN VERKEERDE INVLOED
A. Hoe zorgvuldig moeten wij zijn bij het erkennen, dat wij geroepen zijn het licht der wereld te zijn, om nooit een verkeerde invloed aan te nemen of uit te oefenen? Hebreeën 12:13; 2 Korinthe 2:15-16.
“Evenals het geval was met Salomo, werden ook door de verkeerde invloed van Rehabeam velen op de verkeerde weg geleid. En zoals toen is het nu in meer of mindere mate met een ieder, die zich overgeeft aan het doen van het kwaad, de invloed van zo iemand blijft niet beperkt tot hem alleen. Niemand leeft voor zichzelf. Niemand vergaat alleen door zijn ongerechtigheid. Ieder mens is als een licht, dat het pad van anderen verlicht en opvrolijkt, of als een duistere en verderfelijke invloed, die leidt tot smaad en ondergang.” –Profeten en Koningen, blz. 60.
B. Hoe verzekerde de Heer Israël, dat Hij hen nog steeds lief had en hen wilde vergeven? Jesaja 1:17-20; Jeremia 3:11-13, 22.
“Toch wilde God, ondanks de verdorvenheid van hen, die zich neigden naar afgodische gebruiken, in barmhartigheid alles doen, wat Hij kon om het gedeelde koninkrijk te redden van volledige ondergang. Met het verstrijken der jaren, toen Zijn plannen met Israël volkomen verijdeld schenen te worden door de plannen van mensen, die zich door Satan lieten leiden, toonde Hij nog steeds Zijn weldadige bedoelingen door de ballingschap en het herstel van het uitverkoren volk.” –Profeten en Koningen, blz. 62.
VRIJDAG
6 juni
TERUGBLIK
1. Wat wilden de vertegenwoordigers van de stammen weten van de nieuwe koning vóór de kroning van Rehabeam?
2. Vergelijk de raad, die Rehabeam kreeg van de ervaren mannen, die raadgevers van zijn vader waren geweest, met die van de jonge, onervaren mannen.
3. Hoe reageerde het volk op het antwoord van de koning en waarom?
4. Wat deed Rehabeam, toen hij zag, dat hij in een hulpeloze toestand was?
5. Welke les moeten wij leren van Rehabeams fout?