ZONDAG
16 februari
1. GELOOF ZWAAR OP DE PROEF GESTELD
A. Welk verslag toonde een gebrek aan vertrouwen door de kinderen Israëls en waarom? Deuteronomium 1:21; Numeri 13:1-2, 17-20, 27-32.
“Het volk gunde zich niet de tijd om na te denken; ze dachten er niet aan, dat Hij, die hen tot dusver had geleid, hun voorzeker het land zou geven; ze haalden zich niet voor de geest, hoe wonderlijk God hen had verlost van hun verdrukkers en een weg had gebaand door de zee, terwijl Hij het achtervolgende leger van Farao had verdelgd. Zij rekenden niet met God en deden, alsof ze uitsluitend op de kracht van wapenen moesten vertrouwen.” -Patriarchen en Profeten, blz. 351.
B. Hoe lieten de Israëlieten zien door hun ongeloof, dat zij niet voorbereid waren om het land in te nemen? Deuteronomium 1:26; Numeri 14:1-4. Hoe hindert ongeloof nu evangelisatie? Hebreeën 3:16-19.
“Maar het onjuiste verslag van de ontrouwe verspieders werd aanvaard en daardoor werd de gehele vergadering misleid… Het waren slechts twee mannen om op te komen voor het recht, terwijl de tien achter de opstandelingen stonden.” -Patriarchen en Profeten, blz. 353.
MAANDAG
17 februari
2. ‘ZONDER MIJ KUNT GIJ NIETS DOEN’
A. Hoe beproefde God Mozes’ liefde voor Israël toch weer? Numeri 14:11-12, 19-20. Hoe zal een oprechte zielenherder pleiten voor zondaars? Joël 2:17.
B. Wat was de reactie van het volk, toen Mozes de beslissing van de Heer aan hen mee deelde? Numeri 14:33-35, 39-40.
“De Heere had hun nimmer bevolen om op te trekken en te strijden. Het was niet Zijn bedoeling, dat ze het land door oorlogvoering zouden verkrijgen, maar door strikte gehoorzaamheid aan Zijn geboden.
Hoewel hun harten onveranderd waren, erkende het volk de zondigheid en dwaasheid van hun opstand bij het bericht van de verspieders. Nu zagen zij de waarde van de zegening, die zij zo onnadenkend hadden verworpen. Ze erkenden, dat hun eigen ongeloof hen buiten Kanaän had gehouden.” -Patriarchen en Profeten, blz. 355.
C. Wat gebeurde er, toen de Israëlieten probeerden de verovering van Kanaän te ondernemen en waarom? Numeri 14:41-45. Hoe kunnen wij verleid worden om hun fout te herhalen? Johannes 15:5.
“Ze (de Israëlieten) hadden gewantrouwd aan Gods macht om hen te helpen bij het in bezit nemen van het land Kanaän; en nu zouden ze het in eigen kracht proberen, zonder Gods hulp. ‘Wij hebben tegen de Here gezondigd’, riepen ze uit. ‘Wij zullen optrekken en strijden, naar alles, wat de Here, onze God, ons geboden heeft’ (Deuteronomium 1:41). Zo verschrikkelijk waren zij verblind door hun overtreding. De Heere had hun nimmer bevolen om op te trekken en te strijden. Het was niet Zijn bedoeling, dat ze het land door oorlogvoering zouden verkrijgen, maar door strikte gehoorzaamheid aan Zijn geboden.” -Patriarchen en Profeten, blz. 355.
DINSDAG
18 februari
3. VEERTIG JAAR LATER, EERSTE EVANGELISATIE IN KANAÄN
A. Wat deed Jozua veertig jaar later bij de voorbereiding van de verovering van Jericho en waarom? Jozua 2:1 (eerste deel).
“Enkele kilometers over de (Jordaan) rivier, juist tegenover de legerplaats van Israël, lag de sterke stad Jericho. Deze stad was in feite de sleutel tot het gehele land en zou een belangrijke hinderpaal vormen voor het succes van Israël. Jozua besloot daarom twee jongemannen te zenden als verspieders om deze stad te verkennen en zich op de hoogte te stellen van de bevolking, de sterkte en haar hulpbronnen.” -Patriarchen en Profeten, blz. 434.
“Bij de inname van Jericho kon niemand in het leger van Israël zich erop beroemen, dat door zijn beperkte kracht de muren van de stad waren ingestort, maar de Aanvoerder van het heir des hemels maakte de plannen voor die strijd in de grootste eenvoud, zodat de Here alleen de eer zou ontvangen en de mens zich niet zou verheffen.” –Bijbelkommentaar, blz. 74.
B. Aan welk gevaar waren de twee spionnen blootgesteld en wie beschermde hen? Jozua 2:1(l.d.)-2.
“De inwoners van de stad (Jericho), verschrikt en wantrouwend, waren waakzaam en de boden verkeerden in groot gevaar.” -Patriarchen en Profeten, blz. 434.
C. Hoe reageerden Rachab en de mensen in het algemeen volgens haar verslag, toen het nieuws over de kracht van God Jericho bereikte? Jozua 2:9-11.
D. Welk verslag brachten de verspieders en met welk gevolg? Jozua 2:22-24.
“Het bevel werd gegeven om zich gereed te maken voor de overtocht. Het volk moest een hoeveelheid voedsel voor drie dagen gereedmaken en het leger moest alles in orde brengen voor de strijd. Allen stemden van harte in met de plannen van hun leidsman en gaven hem de verzekering van hun steun en vertrouwen.” -Patriarchen en Profeten, blz. 435.
WOENSDAG
19 februari
4. ZOEKT DE VERLORENEN, VAN DEUR TOT DEUR
A. Wat was het belangrijkste doel van God in het sturen van de twee verspieders naar het huis van Rachab? Jozua 2:12-16; Hebreeën 11:31.
“Het was echter Gods bedoeling, dat de mensen door de openbaring van Zijn karakter door middel van Israël tot Hem getrokken zouden worden. De uitnodiging van het evangelie moest aan heel de wereld worden gebracht. Door de lessen van de offerdienst moest Christus voor de volken worden verheven en allen, die op Hem zouden zien, zouden behouden worden. Allen, die zich evenals Rachab, de Kanaänitische, en Ruth, de Moabitische, van hun afgodendienst zouden afwenden naar het aanbidden van de ware God, moesten zich verenigen met Zijn uitverkoren volk.” –Lessen uit het Leven van Alledag, blz. 176.
B. Hoe leidde de Geest van God Petrus naar het huis van een heiden, waar kostbare zielen wachtten om te worden ‘toegevoegd aan de Heer’? Handelingen 10:11-15, 19-28.
“Kom dicht bij de mensen, ga naar de gezinnen, als u kunt; wacht niet tot de mensen de herder opzoeken. Draag met u het vertrouwen en de zekerheid van geloof, die bewijzen, dat u uw vertrouwen niet stelt op zinloze taal maar op een duidelijk ‘Zo zegt de Here’…
Er zijn veel gezinnen, die nooit bereikt zullen worden door de waarheid van Gods Woord, tenzij de vertegenwoordigers van de overvloedige genade van Christus hun huizen binnengaan en door ernstige bediening, geheiligd door de kracht van de Heilige Geest, de barrières neerhalen en ingang vinden in de harten van de mensen. Als de mensen zien, dat deze werkers boodschappers van genade zijn, de predikers van genade, zijn zij bereid te luisteren naar de door hen gesproken woorden. Maar de harten van degenen, die dit werk doen, moeten in overeenstemming kloppen met het hart van Christus. Zij moeten volledig toegewijd zijn aan het dienen van God, bereid om Zijn bevel uit te voeren, om te gaan waarheen Zijn voorzienigheid hen leidt, en de woorden spreken, die Hij geeft aan hen.” -Evangelism, blz. 158-159.
C. Welk feit wordt getoond door een vergelijking tussen de tijd van Noach en van Lot in Sodom en de laatste dagen van Jericho? Lukas 13:23-24; 2 Petrus 2:5-9; Jozua 6:17.
DONDERDAG
20 februari
5. ‘WIE GELOOFT …’
A. Wat bedoelde Christus in Matthéüs 21:28-31, toen Hij de hogepriesters en oudsten van het volk berispte?
“Maar de Heiland ging nooit aan één ziel voorbij, hoe diep die ook in zonde gezonken was, wanneer hij gewillig was de kostbare waarheden des hemels aan te nemen. Voor tollenaars en zondaars waren Zijn woorden het begin van een nieuw leven.” -Gedachten van de Berg der Zaligsprekingen, blz. 113.
B. Hoe moeten wij Zijn voorbeeld volgen in het zendingswerk? Markus 16:15.
“Wij moeten aan de wereld en aan heel de hemel laten zien, dat wij Gods wondere liefde voor de gevallen mensheid op prijs stellen en dat wij meer en grotere zegeningen verwachten uit Zijn oneindige volheid. Wij moeten veel meer dan nu het geval is spreken over de kostbare momenten uit onze ervaring...
Deze ervaringen drijven Satans macht terug. Ze bannen de geest van morren en klagen uit en de verleider verliest terrein. Ze vormen die kenmerken van het karakter, die de aardbewoners geschikt maken voor de hemelse woningen.
Een dergelijk getuigenis zal zijn invloed doen gelden op anderen. Er is geen beter middel om zielen voor Christus te winnen.” –Lessen uit het Leven van Alledag, blz. 182-183.
VRIJDAG
21 februari
TERUGBLIK
1. Hoe reageerden de Israëlieten, toen zij het verslag van de twaalf verspieders hoorden?
2. Hoe liet Mozes zien, dat zijn liefde nog steeds met het volk was?
3. Waarom werden veertig jaar later slechts twee verspieders gestuurd?
4. Waarom werden de twee verspieders naar het specifieke huis van Rachab geleid?
5. Hoe wordt de geschiedenis nu vaak herhaald, als onze zendelingen op zoek gaan naar verloren gaande mensen, die verlossing nodig hebben?