ZONDAG
23 november
1. BIJ DE JAKOBSBRON
A. Wat gebeurde er, toen Jezus ging zitten om uit te rusten tijdens één van Zijn reizen? Waar waren de discipelen? Johannes 4:3-7 (eerste deel).
B. Als Jezus had aangeboden haar te helpen water te putten, zou zij dan Zijn aanbod hebben aangenomen? Johannes 3:8. Wat deed Hij om haar vooroordeel weg te nemen? (Vers 7, tweede deel). Wat zei zij heel verbaasd? Johannes 4:9.
“De haat tussen Joden en Samaritanen verhinderde de vrouw Jezus een gunst te verlenen; de Heiland echter trachtte de sleutel tot dit hart te vinden, en met een tact, die voortvloeide uit goddelijke liefde, vroeg Hij om een gunst en bood er geen aan. Het aanbieden van een gunst zou misschien verworpen kunnen worden; maar vertrouwen wekt vertrouwen.” -De Wens der Eeuwen, blz. 145-146.
“Waar bitterheid bestaat als gevolg van verschil in godsdienst, kan veel goeds gedaan worden door persoonlijk werk. Liefdevolle dienst zal het vooroordeel wegnemen om mensen voor God te winnen.” –Lessen uit het Leven van Alledag, blz. 239.
MAANDAG
24 november
2. HOE JEZUS DE NIEUWSGIERIGHEID VAN DE VROUW OPWEKTE
A. Hoe probeerde Christus de nieuwsgierigheid van de vrouw op te wekken en haar aandacht te leiden naar iets belangrijkers? Johannes 4:10.
“De vrouw had de woorden van Christus niet begrepen, maar ze had de plechtige betekenis daarvan gevoeld.” -De Wens der Eeuwen, blz. 146.
B. Wat zei zij, denkend, dat Jezus over de Jakobsbron sprak? Johannes 4:11-12.
“Zij (de Samaritaanse vrouw) zag alleen een dorstige reiziger voor zich, verreist en bestoven. In gedachten vergeleek zij Hem met de geëerde aartsvader Jakob.” –De Wens der Eeuwen, blz. 146.
C. Hoe probeerde Jezus nog verder haar nieuwsgierigheid op te wekken, omdat zij nog niet bereid was het antwoord op haar eigen vraag aan te nemen? Johannes 4:13-14.
“Jezus bedoelde niet, dat één enkele teug van het water des levens voldoende zou zijn voor degene, die het ontving. Hij, die de liefde van Christus gesmaakt heeft, zal voortdurend meer verlangen; maar hij zoekt niets anders. De rijkdommen, eerbewijzen en genoegens van de wereld hebben geen aantrekkingskracht voor hem. De voortdurende kreet van zijn hart luidt: Meer van U. En Hij, Die de ziel haar nood openbaart, staat gereed de honger te stillen en dorst te lessen. Alle menselijke hulpmiddelen en steun zullen falen. De bakken zullen leeg worden, poelen zullen opdrogen; maar onze Verlosser is een onuitputtelijke fontein. Wij mogen steeds weer drinken en steeds weer nieuwe voorraad vinden. Hij, in wie Christus woont, heeft een bron van zegen binnen in zich, ‘een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven’ (Johannes 4:14). Uit deze bron kan hij kracht en genade putten, voldoende voor al zijn noden.
Terwijl Jezus sprak over het levende water, keek de vrouw Hem met verbaasde aandacht aan. Hij had haar belangstelling opgewekt en in haar een verlangen wakker gemaakt naar de gave, waarvan Hij sprak.” –De Wens der Eeuwen, blz. 147.
DINSDAG
25 november
3. JEZUS’ GROTE TACT
A. Wat zei de Samaritaanse vrouw, toen zij besefte, dat Jezus haar iets beter dan alleen water aanbood? Johannes 4:15.
B. Wat moest zij toegeven? Hoe tactvol was Jezus in het naar voren brengen van de feiten van haar leven, dat zij probeerde geheim te houden? Johannes 4:16-18.
“Voordat deze ziel de gave kon ontvangen, die Hij zo gaarne wilde schenken, moest ze ertoe gebracht worden haar zonde te erkennen en in Hem haar Heiland te zien. ‘Hij zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.’ ‘Zij antwoordde: Ik heb geen man.’ Op deze wijze hoopte zij alle vragen in die richting te voorkomen. Maar de Heiland vervolgde: ‘Terecht zegt gij: Ik heb geen man, want gij hebt vijf mannen gehad, en die gij nu hebt, is uw man niet; hierin hebt gij de waarheid gesproken’ (Johannes 4:16-18).
De toehoorster beefde. Een geheimzinnige hand sloeg de bladzijden van haar levensgeschiedenis om en bracht naar voren, wat zij hoopte, dat voor altijd verborgen zou blijven. Wie was Hij, dat hij de geheimen van haar leven kon lezen? Gedachten aan de eeuwigheid kwamen bij haar op, aan het toekomstige oordeel, wanneer alles, wat nu verborgen is, openbaar zal worden. In het licht daarvan werd haar geweten wakker.” -De Wens der Eeuwen, blz. 147-148.
C. Hoe probeerde de vrouw nog om alle verwijzingen naar haar verleden en huidige leven te ontwijken? Johannes 4:19. Hoe probeerde zij de richting van het gesprek om te keren? Vers 20.
“Geduldig stond Jezus haar toe het gesprek te leiden in de richting, die zij wilde. Intussen zag hij uit naar een gelegenheid om de waarheid weer in haar hart te doen schijnen. ‘Onze vaderen hebben op deze berg aanbeden’, zei ze, ‘en gijlieden zegt, dat te Jeruzalem de plaats is, waar men moet aanbidden’ (Johannes 4:20). Ze konden juist de berg Gerizim zien liggen. De tempel daar was verwoest en alleen het altaar stond er nog. De plaats der aanbidding was een twistpunt gebleven tussen Joden en Samaritanen.” -De Wens der Eeuwen, blz. 148.
WOENSDAG
26 november
4. JEZUS HEEFT GEEN VOLKSVOOROORDEEL
A. Wat zei Jezus, waaruit bleek, dat Hij geen vooroordeel had tegen de Samaritanen? Johannes 4:21-24.
“Jezus had getoond, dat Hij vrij was van het Joodse vooroordeel tegen de Samaritanen. Nu trachtte Hij het vooroordeel van deze Samaritaanse tegen de Joden weg te nemen. Terwijl Hij doelde op het feit, dat het geloof van de Samaritanen verdorven was door afgodendienst, verklaarde Hij, dat de grote waarheden van de verlossing waren toevertrouwd aan de Joden, en dat de Messias onder hen zou opstaan. In de Heilige Schriften kregen ze een duidelijk beeld van het karakter van God en de beginselen van Zijn rijk. Jezus schaarde Zich onder de Joden als zijnde de mensen, aan wie God kennis van Hemzelf gegeven had.
Hij verlangde de gedachten van Zijn toehoorster te verheffen boven kwesties van vorm en plechtigheid en de twistvragen.” -De Wens der Eeuwen, blz. 148-149.
B. Hoe probeerde deze vrouw tactvol uit te vinden, of Jezus inderdaad de Messias was? Johannes 4:25-26.
“Niet door een heilige berg of een gewijde tempel te bezoeken worden de mensen in contact met de hemel gebracht. De godsdienst mag niet beperkt worden tot uiterlijke vormen en ceremoniën. De godsdienst, die van God komt, is de enige godsdienst, die tot God zal leiden. Om Hem op de juiste wijze te kunnen dienen, moeten we geboren zijn uit de Goddelijke Geest...
Terwijl de reinheid van Zijn aanwezigheid haar zonde veroordeelde, had Hij haar met geen woord aangeklaagd, maar had haar gesproken van Zijn genade, die de ziel kon vernieuwen. Ze begon overtuigd te raken van Zijn karakter. De vraag kwam in haar hart op: Zou dit niet de Messias kunnen zijn, naar Wie we zo lang hebben uitgezien?” -De Wens der Eeuwen, blz. 149, 150.
“De Heiland brengt nog steeds hetzelfde werk ten uitvoer als op het ogenblik, dat Hij het water des levens aanbood aan de Samaritaanse vrouw. Zij, die zich Zijn volgelingen noemen, kunnen misschien de verworpenen verachten en vermijden; maar geen omstandigheden als geboorte of nationaliteit, geen levensomstandigheden, kunnen Zijn liefde voor de mensenkinderen veranderen.” -De Wens der Eeuwen, blz. 154.
DONDERDAG
27 november
5. DE VADER ZOEKT ZULKE MENSEN OM HEM TE AANBIDDEN
A. Wat gebeurde er, toen de Samaritaanse vrouw, vervuld met grote blijdschap, handelde als een volledig overtuigde zendeling? Johannes 4:28-30.
“Om Hem op de juiste wijze te kunnen dienen moeten we geboren zijn uit de Goddelijke Geest. Dit zal het hart reinigen en de geest vernieuwen en ons op die wijze nieuwe bekwaamheid schenken om God te kennen en lief te hebben. Het zal ons een gewillige gehoorzaamheid aan al Zijn eisen geven. Dat is ware aanbidding. Het is de vrucht van het werken van de Heilige Geest. Door de Geest wordt ieder oprecht gebed ingegeven en zulk een gebed is aanvaardbaar voor God. Waar ook een ziel zich keert tot God, daar is het werken van de Geest openbaar, en God zal Zichzelf aan die ziel openbaren. Want zulke aanbidders zoekt Hij. Hij staat gereed hen te ontvangen en hen te maken tot Zijn zonen en dochteren.” -De Wens der Eeuwen, blz. 149.
“De vrouw werd met vreugde vervuld, terwijl zij naar Christus’ woorden luisterde. De heerlijke openbaring overweldigde haar bijna. Ze liet haar waterkruik achter en keerde terug naar de stad om de boodschap aan anderen uit te dragen. Jezus wist waarom ze was weggegaan. Het feit, dat ze haar waterkruik achter liet, sprak overduidelijk van de uitwerking van Zijn woorden. Het was het vurig verlangen van haar ziel om het levende water te verkrijgen; en ze vergat, waarom ze naar de bron was gekomen, ze vergat, dat de Heiland dorst had en dat ze van plan was geweest die te lessen. Met een hart, dat overvloeide van blijdschap, haastte ze zich op weg om het kostbare licht, dat zij ontvangen had, aan anderen mede te delen.” -De Wens der Eeuwen, blz. 151
VRIJDAG
28 november
TERUGBLIK
1. Hoe probeerde Jezus het vooroordeel, dat bestond tussen Joden en Samaritanen, weg te nemen?
2. Wat verklaarde Christus aan de Samaritaanse vrouw over het levende water?
3. Waarom is tact zo belangrijk bij het uitdelen van het evangelie?
4. Wat hebben wij allemaal nodig om het tweeledige karakter van vooroordeel te beseffen?
5. Wat deed de vrouw, zodra zij volledig overtuigd was?